
Τι να πει κανείς για την εκδρομή που έγινε στο Λεπτίνι μας στις 9
Μαίου για να τιμήσουμε τον Άγιο Νικόλαο και να αναβιώσουμε ένα παλιό έθιμο του
χωριού μας! Τι έχει μείνει να προσθέσω όταν όλοι έχουν πει τα πάντα!
Φωτογραφίες πολλές, βίντεο που ανέβηκαν και ανεβαίνουν, κείμενα που ύμνησαν την
ομορφιά του τόπου μας και τους ανθρώπους αυτού του φιλόξενου χωριού! Θα
προσπαθήσω να κάνω μια μικρή ανασκόπηση των πραγμάτων.
Όταν στο Δ.Σ. του νέου συλλόγου
"Η Λεπτινιώτικη Ρουγα" μπήκε η ιδέα της εκδρομής, το συζητούσαμε αλλά
δεν ήμασταν και σίγουροι ότι μπορεί να πραγματοποιηθεί. Ξεκινήσαμε δειλά-δειλά
να δούμε τι πιθανότητες είχαμε και πρέπει να ομολογήσω ότι στην αρχή βρεθήκαμε
στο παραπέντε να εγκαταλείψουμε το σχέδιο. Μόλις καταφέραμε να γίνουμε 20 με 25
αποφασίσαμε ομόφωνα να πάρουμε το ρίσκο έστω κι αν επρόκειτο να πληρώσουμε τη
διαφορά από τις δικές μας τσέπες. Ποτέ δεν περιμέναμε να φτάσουμε τα 44 άτομα
στο πούλμαν και περίπου 15 ή 20 από το χωριό μας και τους επισήμους.
Οι κάθε μας κίνηση συζητιόταν
και κάποιος αναλάμβανε να την εκπληρώσει. Πρέπει να ομολογήσω ότι κάναμε
εκατοντάδες τηλέφωνα σε όλους σας και κάθε βράδυ μιλούσαμε όλοι μαζί για ώρες.
Υπολογίζαμε, αναρωτιόμασταν αν ξεχάσαμε κάποιον, μετράγαμε τα άτομα και τα
χρήματα φυσικά. κάποια στιγμή πήραμε τα πάνω μας και...ξεσαλώσαμε. Καλέσαμε τον
Δήμαρχο, τους αντιδημάρχους κι άλλους φίλους και γνωστούς. Και το θαύμα
έγινε!
9 Μαίου 2018! Στις 6.00πμ το
πούλμαν ξεκίνησε από το Χίλτον που παρέλαβε τους πρώτους επιβάτες, πέρασε από
Μεταξουργείο, Media Markt, Παλατάκι, Δαφνί και Ελευσίνα. Κι όταν μπήκαν και οι
τελευταίοι, οι καρδιές όλων απο το Δ.Σ. πήγαν στις θέσεις τους. Δεν είχαμε
ξεχάσει κανέναν, ήρθαν όλοι και...ξεκινήσαμε!
Η διαδρομή ήταν πολύ ωραία και
το κέφι ανεβασμένο. Και φτάσαμε στο χωριό μας! Πολλοί από μας δακρύσαμε αλλά
πιο πολύ είδα τα μάτια των μεγάλων ανθρώπων να κλαίνε. Η αγαπημένη μας παπαδιά,
η θεία Σταυρούλα, ο πατέρας μου συγκινήθηκαν και κάπου εκεί άφησα κι εγώ μια
μεγάλη ανάσα ανακούφισης και παράλληλα τα δάκρυα μου να τρέξουν και σκέφτηκα:
Τα καταφέραμε!
Η λειτουργία και ο παπά Φώτης
άψογος όπως πάντα, έκανε στο τέλος και την αρτοκλασία (προσφορά των άρτων από
τον Αντώνη Κολοβό) και μας συμβούλεψε να μην ξεχνάμε να ποτίζουμε τις ρίζες
μας. Πραγματοποιήσαμε ομαδικό τρισάγιο των αγαπημένων προσώπων που δεν ήταν
κοντά μας, κάτι σαν προσκλητήριο για να μας ακολουθήσουν νοερά στο τραπέζι και
να δουν ότι δεν ξεχνάμε το χωριό μας.
Έξω απο το εκκλησάκι μας, μας
περίμεναν εκλεκτά εδέσματα (προσφορά του Γιώργου και Θανάση Κολοβού) τα οποία
τιμήσαμε δεόντως.
Χωρισμένοι σε παρέες
ανηφορίσαμε στα σπίτια μας. Έπρεπε κι αυτά να ανοίξουν γιορτινά τα
παραθύρια τους, έστω και για λίγο.
Επιστροφή στον Άγιο Νικόλα μας
βρήκε προβληματισμένους! Στην παρέα μας και ο Γιάννης Λάσκαρης με την Νίκη από
την Μεσσήνη που έβγαλε πολλές φωτογραφίες και έγραψε ένα καταπληκτικό και
ιδιαίτερα συγκινητικό κείμενο για μας και το χωριό μας (ακολουθεί).
Επόμενος σταθμός το Δυρράχι και
το μαγαζί που θα τρώγαμε. Ο φιλόξενος χώρος που η Μαρία, ο Κώστας, η μητέρα
τους και ο αντιδήμαρχος Νικήτας Τζούβελης με το χαμόγελο και την περιποίηση
τους μετέτρεψαν σε ένα φιλόξενο χώρο.
Την γιορτή μας τίμησε ο Δήμαρχος Μεγαλόπολης, κος. Διονύσιος
Παπαδόπουλος, που είναι πάντα δίπλα μας αρωγός και συμπαραστάτης μας και ο
αντιδήμαρχος Δούκουρης Αντρέας.
Όμως είχαμε επίσης την τιμή να έχουμε μαζί μας και τον
Βέρνερ-Γουλιέλμο Χέρμαν, εγγονό της αξέχαστης για όλους μας Γεωργίας Πετρούλια,
με την σύζυγό του Μαρίνα. Ο Βέρνερ προσέφερε στον σύλλογο μια εικονα του Αγίου
Νιολάου, που εμπιστευτήκαμε στον παπά Φώτη για να λειτουργηθεί 40 ημέρες, και
στον Δήμαρχο έναν ζωγραφικό πίνακα με θέμα «Ανοιξη» «για να δώσουμε εμείς κάτι
σε σας κι όχι μόνο να σας ζητάμε» όπως χαρακτηριστικά είπε στον Δήμαρχο.
Στην παρέα μας προστέθηκαν κι όλοι οι κάτοικοι του χωριού μας, που
θα μου επιτρέψετε να τους αναφέρω ονομαστικά: Νικήτας Κολοβός, Αντώνης Κεφάλας,
Γιάννης Κολοβός, Άννα Κολοβού, Σταυρούλα Κολοβού, Δήμητρα Κολοβού και Χριστίνα
Κεφάλα. Αυτή ήταν μια σημαντική στιγμή που το χωριό μας έγινε ΕΝΑ και η
διασκέδαση δεν άργησε να ανάψει, όπως και η συγκίνηση.
Η επιστροφή ξεκίνησε μετά από πολύ και καλό φαί και γλυκό και τότε
ήρθε η αποκορύφωση. Έπρεπε να ήσασταν εκεί να βλέπατε ένα ολόκληρο πούλμαν να
δονείται από παλαμάκια, τραγούδια και χορούς σε όλη την επιστροφή. Δεν νομίζω
να καταφέραμε να ηρεμήσουμε για πολύ!
Ο αγαπημένος φίλος Γιάννης Παρασκευόπουλος με την Ελένη του
πολιτογραφήθηκαν Λεπτινιώτες και χόρεψαν με όλη τους την όρεξη. Ο κος.
Δημητριάδης είπε ότι «δεν θα ξαναέρθει σε εκδρομή γιατί πέρασε πολύ ωραία». Η
Αμαλία από τον Άκοβο που ήταν μαζί μας με τις φίλες της Αναστασία και Μαρία
έκλεψαν την παράσταση με τις…χορευτικές τους ικανότητες. Οι Φωφώ και η Τούλα
μαζί με τον Γιάννη και τον γιο της Φωφώς χόρευαν καθιστοί, η Καλή κι ο Γρηγόρης
δεν κάθησαν στιγμή κάτω. Η Τασία και η Μαρία ξεφάντωσαν. Η Αγγελική με την φίλη
της Μαρία μας συνόδευαν με τα παλαμάκια τους. Μέχρι τσιφτετέλι από …πολλούς
είδαμε. Αφού δεν μας πέταξε έξω από το πούλμαν ο οδηγός νομίζω ότι φτηνά την
γλυτώσαμε!
Το ταξίδι τελείωσε και οι υποσχέσεις δόθηκαν από όλες τις πλευρές…πάμε
και για άλλες εκδηλώσεις και για άλλες εκδρομές, όλοι μαζί Λεπτινιώτες με τους φίλους
μας, γιατί έτσι μας αρέσει!
Άφθονες φωτογραφίες και βίντεο θα ανεβαίνουν συνέχεια γιατί όλα
μαζι δεν γίνεται.
Συγνώμη αν πλατίασα, αλλά έγραφε η καρδιά μου και τα χέρια μου δεν
προλάβαιναν.
Σας ευχαριστώ όλους για την συμμετοχή, το κέφι, τις ευχές και τις υποσχέσεις
που μας δώσατε. Ευχαριστώ πολύ την Μαρία Μαυρίκη (γραμματέα), τον Γιώργο Κολοβό
(ταμία), τον Νίκο Σπυρόπουλο (αντιπρόεδρο) και τον Βαγγέλη Βασιλάκο (υπεύθυνο
Δημ.Σχέσεων) χωρίς την συμβολή των οποίων τίποτα δεν θα είχαμε καταφέρει.
Επίσης, θεωρώ υποχρέωση μου να ευχαριστήσω τους Βέρνερ-Γουλιέλμο
Χέρμαν, Γιάννη Παρασκευόπουλο και Γιάννη Λάσκαρη και να τους παρακαλέσω να
πραγματοποιήσουν ότι υποσχέθηκαν για το καλοκαίρι. Και τότε σίγουρα θα δούμε
πολλές και θαυμαστές εκπλήξεις!
ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ!
Τελικά όλα ήταν υπέροχα! Από την "εκκίνηση" έως το "τέρμα" η εκδρομή αυτή ήταν η ωραιότερη της ζωής μου! Οι Λεπτινιώτες χαρωποί, αισιόδοξοι, φιλόξενοι, γλεντζέδες, κυρίως όμως υπερήφανοι, δίκαια, για το πανέμορφο χωριό τους! Μαζί τους ένιωσα κι εγώ περηφάνια, που με τίμησαν με την πρόσκλησή τους και την φιλοξενία τους! Τι να πω! Όλοι τους είναι σπουδαίοι! Μαίρη Κολοβού σ' ευχαριστώ για την πρόσκληση!
ΑπάντησηΔιαγραφή